فرق زمین بایر با زمین باغی و موات

فرق زمین بایر با زمین باغی و موات 

به نام خدا تفاوت زمین بایر و زمین مواد و زمین زراعی یا باغی

نخست تاریخچه اراضی

 فراز ۹ ماده ۱ قانون مربوط به اصلاحات اراضی مصوب ۲۴ اسفند ۱۳۳۸  ؛ منظور از زمین در این قانون زمینی است که بتوان آن را برای یک یا چند نوع از امور کشاورزی مورد استفاده قرار داد الف زمین بایر زمینی است که در آن عملیات زراعی انجام نگرفته باشد .

ب _ زمین موات ؛  زمین‌های بایری است که ملک اشخاص نمی‌باشد .

پ_  زمین مرتع  ؛  زمینی است اعم از کوه و دامنه یا زمین مسطح که به طور طبیعی حداقل هر هکتار آن بتواند یک ۱۰۰ کیلو وزن دام زنده را در یک فصل چرا تالیف نماید یا با توجه به عرف محل هیئت اصلاحات اراضی است استان مرتع بودن آن را تایید نماید.

برابر بند ت فراز ۱۱ ماده ۱ قانون اصلاحی قانون اصلاحات اراضی مصوب ۱۹ دی ماه ۱۳۴۰  کمتر از نیم هکتار باغ تلقی نمی‌شود  .

تعریف باغ میوه ؛  زمینی است که در آن درختان میوه یا مو  به وسیله اشخاص غرس شده باشد .  و تعداد درخت میوه یا مرغ در هر هکتار آن از یک صد اصله درخت کمتر نباشد و در مورد درختان خرما و زیتون تعداد در هر هکتار از ۵۰ اصله کمتر نباشد.

ماده ۲ اصلاحی ،  تبصره ۲  _ مرجع تشخیص اراضی زراعی و باغ‌ها وزارت جهاد کشاورزی است و مراجع قضایی و اداری نظر سازمان جهاد کشاورزی را در این زمینه استعلام می‌نماید و مراجع اداری موظف به رعایت نظر سازمان مورد اشاره خواهند بود نظر سازمان جهاد کشاورزی استان برای مراجع قضایی به منزله نظر کارشناس رسمی دادگستری تلقی می‌شود .

تشخیص اراضی بایر و موات و زراعی  در شهر ها بعده کمیسیون ماده ۱۲ قانون زمین شهری می باشد .